၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးကို စစိတပ္က ၿဖိဳခြင္းလိုက္တဲ့ အခါ က်ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြဟာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ နယ္စပ္ကို ေရာက္လာခဲ့ရပါတယ္။
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးထဲက အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ အဖမ္းမခံခ်င္တဲ့အတြက္ တိမ္းေရွာင္လာသူေတြရယ္ ၊ စစ္အစိုးရကို နယ္စပ္တေနရာကေန အကူအညီေတြရယူပီး ျပန္ေတာ္လွန္လိူသူေတြ( လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္ နဲ႔ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္လိုသူေတြ) ရယ္ ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားပဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။
တကယ္တမ္းက လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္မယ္ဆိုတာထက္ အဖမ္းမခံခ်င္လို႔ ေထာင္က်မခံခ်င္လို႔ ထြက္ေျပးၾကတာက ပိုပါတယ္။
အဲဒီလိုထြက္ေျပးလာရင္းက ေတာထဲမွာ နယ္စပ္မွာ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က ေက်ာင္းသားအပါအဝင္ လူတန္းစားေပါင္းစံု အဆင့္အတန္းမ်ိဳးစံု စံုခဲ့ရာက ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေနရာေတြ ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။
အဆိုးဆံုးကေတာ့ က်ေတာ္တို႔ရဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ABSDF ႏွစ္ပိုင္းကြဲခဲ့တယ္။
ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ကို ေထာက္ခံသူ၊ မိုးသီးဇြန္ကို ေထာက္ခံသူ အုပ္စုကြဲရာက ငါနဲ႔မတူသူ ငါ့ရန္သူ သတ္မွတ္ပီး တဖက္လူကို ေထာက္လွမ္းေရး စြပ္စြဲခဲ့ၾကတယ္။
ေက်ာင္းသားအမ်ားစုဟာ ေက်ာင္းသားသမိုင္းေခတ္အဆက္ဆက္ ေထာက္လွန္းေရးဆို ေအာ့ႏွလံုးနာမွန္းသိတဲ့ ခ်က္ေကာင္းကို ကိုင္ပီးေသြးခြဲခဲ့ၾကတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းကိစၥဟာ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လို အေၾကာင္းေတြ ျပျပေျပာေျပာ အဓိက ျဖစ္စဥ္က ႏိုင္ေအာင္- မိုးသီးဇြန္ အာဏာလု အာဏာရႈးခဲ့တဲ့ အတြက္ ျဖစ္ရတာျဖစ္တယ္။
လက္ကိုင္တုတ္နဲ႔ အသံုးခ်ခံျဖစ္သြားပီး ကာယကံေျမာက္ လူသတ္ခဲ့သူေတြကေတာ့ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္၊ သံေခ်ာင္း မ်ိဳးဝင္း စသူတို႔ပါပဲ။ ABSDF ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာ ထိခိုက္မွာ စိုးရိမ္သူေတြ၊ ေအဘီရဲ့ သမိုင္းကို အမဲစက္ထင္မွာ၊ ညစ္ႏြမ္းမွာ စိုးရိမ္သူေတြ သစၥာေစာင့္သိပါတယ္ဆိုသူေတြ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ကို လက္ခံႏိုင္ဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညာမေနၾကပါနဲ႔။ လူတစ္ေယာက္ ၊ အဖြဲ႔အစည္းတခုရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာဆိုတာ အမွန္တရားအတြက္ ဘယ္လိုေနထိုင္ရပ္တည္ၾကသလဲ ဆိုတာမွာသာ မူတည္ပါတယ္။
လူအားေငြအားနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာကို ကာကြယ္လို႔ မရပါဘူး။ ေအဘီ သမိုင္းမရိုင္းခ်င္ရင္ အဖြဲ႔ထဲက ပုပ္ေနတဲ့ သူေတြကို ေဖာ္ထုတ္ေပးရပါမယ္။ ငါးခံုးမတေကာင္ေၾကာင့္ တေလွလံုး မပုပ္ရေလေအာင္ အဲဒီ ငါးခံုးမကို ေဖာ္ထုတ္ပစ္ လိုက္ၾကပါ။
ႏိုင္ေအာင္- မိုးသီး အကြဲမွာ ေျမာက္ပိုင္းက ႏိုင္ေအာင္ကို ေထာက္ခံခဲ့တယ္။ လူတိုင္းမဟုတ္တဲ့အတြက္ မိုးသီးလူလို႔ ယူဆရသူေတြကို ရွင္းပစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူ၁၀၀ေက်ာ္ ေထာက္လွမ္းလို႔ စြပ္စြဲ လိုက္တာပဲ။ ႏိုင္ေအာင္တင္ေပးလိုက္တဲ့ ေအာင္ႏိုင္ (ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္) ကို ျပစ္တင္သူေတြကို လက္မခံသူေတြကို ရွင္းပစ္တာထင္ရွားပါတယ္။
ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ကိုေထာက္ခံသူေတြကို ေအာင္ႏိုင္က ေ၇ာေယာင္ ရွင္းတယ္။ မေက်နပ္ထားတဲ့ အခံရွိသူေတြကို စြပ္စြဲပီး ရွင္းတယ္။ တေယာက္ကိုဖမ္းပီးရင္ သူတို႔ မလိုတဲ့သူကို နာမည္တပ္ေျပာပီး သူေရာ ေထာက္လွန္းေရးပဲမဟုတ္လား ဆိုပီး လမ္းေၾကာင္းေမးတယ္။ မဟုတ္ရင္ႏွိပ္စက္တယ္။ မခံႏိုင္ေတာ့ ဟုတ္တယ္ေျပာရတယ္၊ အဲဒီကေန တေယာက္ပီးတေယာက္ ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္တယ္။
သိုက္ထြန္းဦးကို ရွင္းဖို႔ၾကံရာမွာ မိုးသီးဇြန္က သိုက္ထြန္းဦးက ငါ့လူ မထိနဲ႔ဆိုေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ပဲ ေနျပရတယ္။ သိုက္ထြန္းဦး ကံေကာင္းသြားတာ။ အမွန္က မိုးသီးလူေတြကိုပဲ ရွင္းေနတာ။ ဒါေပမယ့္ မိုးသီးက သူ႔လူေျပာတာ ရွင္းလိုက္ရင္ သူ႔လူေတြမို႔ ရွင္းလုိက္တာ ထင္ရွားသြားမယ္။ ေက်ာင္းသားစစ္စစ္ေတြ ေသခဲ့ၾကရတယ္။
ဒီအေပၚမွာ တာဝန္ရွိသူေတြ အခု ျပည္တြင္းမွာဝင္ေနၾကပီ။ ကိုယ့္သိကၡာ ကိုယ့္သမိုင္း မေသခ်င္ရင္ ျဖစ္စဥ္ကို အမွန္အတိုင္း ေျပာရလိမ့္မယ္။ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ မိခင္ေတြဟာ ေတာခိုသြားတဲ့ သူတို႔သားသမီးေတြကို ေသလူ သတ္မွတ္ထားပီးသားမို႔ တိုက္ပြဲမွာ က်သြားခဲ့တယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ေတာထဲမွာ ငွက္ဖ်ားလို ေရာဂါတခုခုေၾကာင့္ ေသသြားခဲ့တာဆိုရင္ေတာင္ ေျဖႏိုင္ၾကပါတယ္။
ဒီလိုမဟုတ္ပဲ အခ်င္းခ်င္း မတ၇ားဖမ္းဆီး မတရားႏွိပ္စက္ မေသမခ်င္း အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွိပ္စက္ခံရပီးမွ အေသဆိုးနဲ႔ ေသခဲ့ရတာေတြအတြက္ တသက္လံုး ေျဖမဆည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ၾကရဘီ။ ကိုယ့္မိခင္ေပ်ာ္ေနတာ ေတြ႔ခ်င္ရင္ သူမ်ားမိခင္ေတြလဲ ေပ်ာ္ပါေစ။
တခ်ိဳ႕အေမေတြ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ငိုေနရဆဲ မ်က္ရည္ေတြ မေျခာက္ပဲရွိေနၾကပါတယ္။ မိဘခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာပါ ႏိုင္ေအာင္ မိုးသီးခင္ဗ်ား။ အမွန္တရားဟာ ဘာနဲ႔မွ ဖံုးထားလို႔ မရပါဘူး။
(ေနသုတ)
No comments:
Post a Comment